Website Katholieke Actie Vlaanderen: http://kavlaanderen.blogspot.com/

 

Op deze website werden via Rorate enkele gedeelten uit het Tertio-artikel overgenomen met een summier commentaar. Omdat hierin gesteld werd dat M.G. en F.V.L. "pleiten ... voor hetzelfde als de ketters uit het Brugse" - en dus zelf ketterse opvattingen zouden voorstaan -, heeft M.G. hierop gereageerd, waarop dan weer een reactie van de Guardian Angel en een van een anonieme auteur volgden.

http://kavlaanderen.blogspot.com/2011/12/scherpe-kritiek-op-manifest-gelovigen.html

Deze webpagina is thans (17-12-2011) verwijderd; ze wordt hier - voor wat betreft de reactie van de anonymus slechts gedeeltelijk - overgenomen uit het cachegeheugen van Google.

 

donderdag 8 december 2011

Scherpe kritiek op manifest ’Gelovigen nemen het woord’ - Naar sterkere centrumkerken met minder priesters - Pas op als de vos de passie preekt!!!

Marcel Gielis en Frans Van Looveren laten geen spaander heel van het manifest Gelovigen nemen het woord. Ze hebben het opmerkelijk over ‘lekenklerikalisme’ en hekelen het theologische en liturgische dilettantisme.

Het manifest Gelovigen nemen het woord biedt weinig perspectief op een oplossing van de crisis die de kerk doormaakt, integendeel. Het lijkt wel ‘progressief’, maar bestendigt in werkelijkheid fundamenteel de bestaande problematische toestand van de liturgie in de kerk. Het heeft overigens een duidelijk déjà vu gehalte van enkele tientallen jaren oud. Meer nog, we krijgen de indruk dat de kerkcrisis wordt gebruikt om er een uiterst betwistbare visie op het ambt door te drukken: eigenlijk mag er volgens het manifest geen kerkelijke hiërarchie zijn. De oplossing daarentegen, die tegelijkertijd theologisch, pastoraal en cultureel verantwoord is, bestaat erin prioritair het aantal parochies fors terug te schroeven, door sluiting van kerken en allerlei fusies te komen tot meer levenskrachtige gemeenschappen met minder priesters.

Is het probleem daarmee helemaal opgelost? We moeten ook aan de verdere toekomst denken. In alle geval is het verkeerd om het specifieke ambt zomaar te schrappen. De visie op het ambt mag niet gebaseerd zijn op eigen smaak en verlangen. Rome zal dat trouwens onder geen enkel beding ernstig nemen. De visie moet uitgaan van het gegeven van Bijbel en traditie; dat is de enige uitweg. Van Rome mag in dit kader wel worden verwacht dat het de vraag naar een priesterschap voor gehuwde mannen (de ‘viri probati’) naast een celibatair priesterschap ernstig neemt [ONAANVAARDBAAR!!!]. Bovendien moet er ruimte komen voor vrouwelijke diakens [ONAANVAARDBAAR!!!], maar dan niet als opstapje naar een vrouwelijk priesterschap; dat laatste is, gezien vanuit Bijbel en traditie, niet mogelijk. En een correcte visie op het ambt heeft niets te maken met gelijke kansen. In dit opzicht is deze thematiek gewoon irrelevant.

Marcel Gielis is docent aan de Faculteit Katholieke Theologie van de universiteit Tilburg.
Frans Van Looveren is cantor van de Sint-Norbertuskerk in Antwerpen.

Bron: Tertio/RKnieuws.net

BEIDE AUTEURS PLEITEN UITEINDELIJK VOOR HETZELFDE ALS DE KETTERS UIT HET BRUGSE, ALLEEN NEMEN ZE ER WAT MEER TIJD VOOR!!!

3 reacties:

 

Marcel Gielis zei

U vergist zich! Er is een hemelsbreed verschil tussen de opvattingen van de ‘Brugse ketters’ en die van ons. In Zout der aarde wijst de huidige paus zelf erop dat ook de katholieke Kerk gehuwde priesters heeft, nl. uit de protestantse kerken overgekomen dominees, die zich als gehuwde man katholiek priester hebben mogen laten wijden, en priesters in de geünieerde kerken. In 1994 heeft Johannes Paulus II weliswaar - zoals U aan Christophe Brabant terecht heeft proberen diets te maken - als onfeilbare katholieke waarheid vastgesteld dat het onmogelijk is vrouwen tot priester te wijden, maar daarmee is het nog niet onmogelijk dat vrouwen diaken zouden gewijd worden. Op het einde van 2009 heeft Benedictus XVI motu proprio vastgesteld dat de bisschop en de priester, maar niet de diaken "in persona Christi [Capitis et Sponsi Ecclesiae]" handelen; wanneer het handelen als vertegenwoordiger van Christus, de Bruidegom van de Kerk, de reden is dat vrouwen geen priester kunnen worden (Johannes Paulus II, Mulieris Dignitatem), schijnt deze uitspraak van de paus uit 2009 de weg te effenen naar een diakenwijding van vrouwen. Het is dus volledig aanvaardbaar in de katholieke Kerk priesterwijding van gehuwde mannen en diakenwijding van vrouwen te verdedigen, maar onaanvaardbaar zijn pleidooien voor het huwelijk van priesters (en overigens ook diakens) na hun wijding en voor de priesterwijding van vrouwen. In de zomer van 2006 heb ik in Tertio de eerste twee stellingen verdedigd; dit heeft helemaal niet belet dat ik in het najaar van dat jaar het nihil obstat kreeg om aan de FKT te doceren, terwijl het wel geweigerd werd aan degenen die de laatste twee stellingen verdedigden. U bent wat men noemt ‘katholieker dan de paus’. U heeft het recht er dergelijke opvattingen op na te houden, maar niet om die als criterium van orthodoxie te hanteren.
Marcel Gielis
 

The Guardian Angel zei

Ik vergis mij helemaal niet.

Er zijn inderdaad gehuwde priesters. Vooral in de Oosters-Katholieke kerken.

In de Oosters-katholieke Kerken wordt de pastorale bediening echter meestal alleen toevertrouwd aan niet-gehuwde priesters en onderhouden vele gehuwde priesters in feite de wet van het celibaat.

Een nieuw fenomeen zijn de gehuwde priesters uit de Angelsaksische landen, die u foutief 'protestantse dominees' noemt.

Anglicanorum coetibus is de constitutie van Paus Benedictus XVI van 4 november 2009, die op 9 november werd gepubliceerd.

Met deze constitutie wordt geregeld hoe voormalige Anglicanen, met behoud van elementen van hun eigen spirituele traditie en liturgie, in personele ordinariaten kunnen terugkeren tot de Katholieke Kerk.

Gehuwde priesters behoren tot de mogelijkheid. Het is een bestaande toestand die tijdelijk gedoogd wordt. Echter, in Anglicanorum coetibus wordt ook bepaald dat nieuwe seminaristen/priesters ongehuwd moeten blijven.

Gehuwde priesters binnen Anglicanorum coetibus zijn dus een uitstervend scenario.

U zegt: "Het is dus volledig aanvaardbaar in de katholieke Kerk priesterwijding van gehuwde mannen en diakenwijding van vrouwen te verdedigen."

"Volledig aanvaardbaar" vind ik sterk uitgedrukt, maar OK goed, u heeft inderdaad het recht om er dergelijke opvattingen op na te houden. Net zoals ik trouwens mijn opvatting mag verdedigen.

Ik denk trouwens dat het een illusie is om te denken dat gehuwde priesters of vrouwelijke diakens in de Latijnse Kerk zullen worden toegelaten. Die trein is gepasseerd.

Men zou zich ook de vraag moeten stellen wat de waarde is van het permanent diakenschap indien de diaken toch maar een leek is en vele vrouwelijke leken zich ongevraagd de taken van de diaken toeëigenen!

Ik ben trouwens niet 'Katholieker dan de Paus'. Maar, ik mag wel mijn opvatting verdedigen, die trouwens perfect binnen de traditie past!

Ik heb ook nergens gezegd of geschreven dat u niet 'orthodox' zou zijn.

Alleen zijn sommige theologen misschien slimmer dan anderen. Het is niet omdat u 'orthodox' in uw uitspraken bent, dat u ook per se 'orthodox' in uw denken bent. Dat weet ik niet, maar ook u gaat met uw stellingen de modernistische toer op.

Te lang heeft men 'binnen' de Kerk kunnen volhouden dat men te goeder trouw handelde. Nu blijkt overduidelijk dat honderden priesters, alleen al in Vlaanderen, te kwader trouw zijn.

Een bepaalde generatie wil per se protestant worden. Dat kunnen ze, maar dan wel buiten de Kerk.

Dat ze de echte gelovigen met rust laten!

Het is een kwestie van vertrouwen.

In een tijd waar er 'binnen' de Kerk een tweede reformatie woedt en 'buiten' de Kerk een tweede Franse Revolutie, wordt het steeds duidelijker dat vele priesters niet meer te vertrouwen zijn!
 

Anoniem zei op 11 december 2011 15:01 tegen de G.A. dat M.G. zou stellen: "Gij, de Paus, de Kerk, de Heiligen en God, ge zijt allemaal mis. En ge moogt geen andere mening hebben dan de mijne. ... De vrouw MOET aan dat altaar geraken, en gaat het niet als priester dan pushen we haar eerst al eens tot diaken, we gaan proberen om de boze conservatieven dàt al te doen slikken. Want eens een vrouw één wijding kan ontvangen, waarom dan geen tweede en derde". Anoniem stelt dat M.G. iemand is die denkt dat hij "het beter weet dan God"; volgens anoniem zijn mensen met dergelijke geen christenen omdat zij "al het omgekeerde van Christus' wil willen doen". Anoniem maakt dan vervolgens de vergelijking tussen de Kerk en het voetvalspel, waarvan de modernisten - o.a. dus blijkbaar M.G. - tot groot ongenoegen van de "oude conservatieven die willen voetballen" een ballet willen maken.

De weinig ter zake doende sneren uit de reactie van anoniem zijn hier weggelaten.

 

Tijdens het weekend van 10-11 december stuurde Marcel Gielis aan de G.A. onderstaande mail, waarin hij commentaar gaf op diens reactie. Doch deze mail kwam terug omdat het mailadres van de G.A. dat op de website KA Vlaanderen stond niet bleek te werken. Op 13 december 2011 maakte M.G. de mail bekend aan de G.A. door een nieuwe reactie op het uit Tertio overgenomen artikel op de website KA Vlaanderen, maar die reactie werd door de Guardian Angel niet gepubliceerd. Hier volgt die mail, die dus ook als reactie gepost werd.

 

Beste Guardian Angel,
 
sta mij toe hieronder op uw reactie op mijn 'post' op uw website aanmerkingen in het rood te maken op dezelfde manier als u dat doet bij allerlei artikelen e.d. die u op uw website overneemt.
 
Ik zou ook wel wat kunnen zeggen over de reactie van die anonymus, die blijkbaar uit een of andere illuminatie weet dat God dezelfde overtuiging is toegedaan als hij zelf, maar mijn tijd is te beperkt.
 
Bij gelegenheid volgt echter misschien nog wat meer!
 
Mhgr.,
Marcel Gielis
 

The Guardian Angel zei:

 
Ik vergis mij helemaal niet.
 
[Dat valt nog te bezien!]

Er zijn inderdaad gehuwde priesters. Vooral in de Oosters-Katholieke kerken.
 
[Prachtig, u weet het! Op het concilie hebben sommige concilievaders ietwat tegen hun zin al moeten vaststellen dat er ook in de katholieke Kerk al sinds eeuwen gehuwde priesters zijn, idd. vooral in de geünieerde Oosterse kerken, maar ook enkele in de Westerse, Latijnse Kerk.]

In de Oosters-katholieke Kerken wordt de pastorale bediening echter meestal alleen toevertrouwd aan niet-gehuwde priesters en onderhouden vele gehuwde priesters in feite de wet van het celibaat.
 
[Ik denk dat dat wel eens zou kunnen waar zijn, maar daar zou ik dan toch meer informatie over willen krijgen. Mijn bisschop, mgr. Daem, heeft mij ooit - in 1970 - eens een privé-college theologie gegeven, waarvan ik o.a. onthouden heb dat er "een affiniteit is tussen priesterschap en celibaat". Nadat ik erover nagedacht en gestudeerd had, ben ik tot de overtuiging gekomen dat dat een juiste visie is en dat dat ook in Oosterse kerken erkend wordt. Maar wat doen dan die gehuwde priesters als zij geen pastorale bediening krijgen? En wat betekent het in feite onderhouden van het celibaat: is het dan zo dat - zoals Mevr. Van Leeuwen-Sandick bepleit - gehuwde priesters in seksuele onthouding leven? Ik ben daar niet tegen, maar vooralsnog wordt dit niet door de katholieke Kerk opgelegd. Wat bepaalt de Kerk uitdrukkelijk? Volgens mij worden er geen restricties gesteld t.o.v. het 'uitoefenen van het huwelijksrecht' en daar gaat het om. Wanneer u voor priesters een andere spiritualiteit of levensvorm wil bepleiten is dat uw goed recht, maar die spiritualiteit is dan een van de vele vormen die in de Kerk aanvaard worden.]

Een nieuw fenomeen zijn de gehuwde priesters uit de Angelsaksische landen, die u foutief 'protestantse dominees' noemt.
 
[Ik heb daar even zitten over nadenken voor ik dat schreef. Maar het gaat idd. om protestantse dominees, en dat zijn dan voor mijn part ook predikanten of (anglicaanse) priesters - alleszins ambtsdragers uit het Protestantisme. De eerste die ik als zodanig gekend heb is Henk van der Linde (maar er zijn er zeker vroeger nog geweest): http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/archief/article/detail/1760171/2004/02/06/Rk-protestant-word-toch-allebei.dhtml
Over dit artikel is veel te zeggen, maar ik wil er nu niet op ingaan: punt is alleen dat H.v.d.L. na zijn overgang een gehuwd priester is! Die gehuwde priesters uit de Angelsaksische landen zijn dus niet zo'n nieuw fenomeen. En wanneer in de Kerk iets bestaat met toelating van het bevoegde gezag, betekent dat dat niet door een goddelijke wet verboden wordt, want dan zou de Kerk dat niet kunnen toelaten. Zo heeft Johannes Paulus in OS uit 1994 duidelijk gezegd dat de Kerk de macht niet heeft om priesterwijding van vrouwen toe te staan.]]

Anglicanorum coetibus is de constitutie van Paus Benedictus XVI van 4 november 2009, die op 9 november werd gepubliceerd.

Met deze constitutie wordt geregeld hoe voormalige Anglicanen, met behoud van elementen van hun eigen spirituele traditie en liturgie, in personele ordinariaten kunnen terugkeren tot de Katholieke Kerk.

Gehuwde priesters behoren tot de mogelijkheid. Het is een bestaande toestand die tijdelijk gedoogd wordt. Echter, in Anglicanorum coetibus wordt ook bepaald dat nieuwe seminaristen/priesters ongehuwd moeten blijven.

Gehuwde priesters binnen Anglicanorum coetibus zijn dus een uitstervend scenario.

[Zoals blijkt uit wat ik over HvdL. zei is AC niet zo nieuw: het is een oude praktijk in de R.-K. Kerk dat protestantse 'dominees' die overkomen naar ons, hier - als gehuwde man - katholiek priester kunnen gewijd worden.]
 
U zegt: "Het is dus volledig aanvaardbaar in de katholieke Kerk priesterwijding van gehuwde mannen en diakenwijding van vrouwen te verdedigen."
 
[Over de diakenwijding van vrouwen heeft u zelf geen enkel argument voor of tegen aangedragen! En u gaat helemaal niet in op wat ik zei over dat motu proprio (o.a. over het diaconaat) uit 2009!]

"Volledig aanvaardbaar" vind ik sterk uitgedrukt, maar OK goed, u heeft inderdaad het recht om er dergelijke opvattingen op na te houden. Net zoals ik trouwens mijn opvatting mag verdedigen.
 
[Ik ben het hiermee eens. Ik weet overigens wel dat de subcommissie die het document over het diaconaat (2003) opstelde ertoe neigde geen vrouwelijke diakens toe te laten. Daarvoor zijn echter vooralsnog geen doorslaggevende argumenten gegeven en zeker is er geen bindende uitspraak van de Kerk over. Ik behoud mij dus het recht voor om met die commissie enigszins van mening te verschillen. Meerdere kardinalen, zelfs Schönborn, hebben reeds gepleit voor de diakenwijding van vrouwen. Ik denk dat er vele redenen zijn om vrouwelijke diakens in de Kerk te laten fungeren en heb daar reeds over gepubliceerd. Desgewenst wil ik daar een afzonderlijke mail over schrijven.]

Ik denk trouwens dat het een illusie is om te denken dat gehuwde priesters of vrouwelijke diakens in de Latijnse Kerk zullen worden toegelaten. Die trein is gepasseerd.
 
[Daar ben ik dus nog niet zo zeker van! Of er bv. tamelijk vlug vrouwelijke diakens zullen komen, hangt in grote mate af van de algemene receptie door het kerkvolk van de leer dat er nooit vrouwelijke priesters zullen komen.]

Men zou zich ook de vraag moeten stellen wat de waarde is van het permanent diakenschap indien de diaken toch maar een leek is en vele vrouwelijke leken zich ongevraagd de taken van de diaken toeëigenen!
 
[Hier ziet men dus dat u een perfect spiegelbeeld bent van degenen die u bestrijdt. U reageert tegen degenen die een diaken gelijkstellen met een leek, maar neemt toch hun stelling over. Doch zoals uit het derde hoofdstuk van LG blijkt behoort ook de diaken tot de kerkelijke hiërarchie en is hij geen leek. Het klopt dat vrouwelijke leken zich ongevraagd de taken van de diaken toeëigenen, maar wat dit betreft ben ik van oordeel dat de bisschoppen dan maar wat meer haar op hun tanden moesten hebben om te zeggen waar het op staat. En ik zie dat bv. hier in Turnhout er verschillende vrouwen zijn die sinds jaar en dag - weliswaar eigenlijk illegaal - preken, maar het niet slecht doen. Zoals ook Emmanuel van Lierde in de laatste Tertio suggereert: als de bisschop regels, die overigens in bepaalde gevallen misschien zelfs niet van de Kerk, maar van (de Zoon van) God zelf komen, wil handhaven, moet hij de moed hebben om op te treden. Maar ik denk dat er - ingeval het instellingen van menselijk recht betreft (dus louter kerkelijke instellingen, die de Kerk kan veranderen en aanpassen) - beter iets anders gebeurt: bv. een priorin van een klooster van reguliere kanunnikessen die goed kan preken en het wil doen, waarom zou men die geen diakenwijding geven?]

Ik ben trouwens niet 'Katholieker dan de Paus'. Maar, ik mag wel mijn opvatting verdedigen, die trouwens perfect binnen de traditie past! [Als u niet katholieker wil zijn dan de paus mag u geen 'strengere' opvattingen algemeen willen opleggen dan de paus doet: als de paus de priesterwijding van gehuwde mannen toestaat en dat doet hij, moet u als goede katholiek dat aanvaarden en mag u geen katholieken die een verruiming van die praktijk bepleiten verketteren.] Ik heb ook nergens gezegd of geschreven dat u niet 'orthodox' zou zijn. [Maar volgens u PLEITEN [wij] UITEINDELIJK VOOR HETZELFDE ALS DE KETTERS UIT HET BRUGSE, wat betekent dat we evenzeer ketterse opvattingen zouden verdedigen. Dat heb ik dus bestreden.]
 

Alleen zijn sommige theologen misschien slimmer dan anderen. Het is niet omdat u 'orthodox' in uw uitspraken bent, dat u ook per se 'orthodox' in uw denken bent. Dat weet ik niet, maar ook u gaat met uw stellingen de modernistische toer op.
 
[Als u zou willen suggereren dat ik mij maar schik naar pauselijke uitspraken zonder er innerlijk van overtuigd te zijn, kan ik aantonen dat u zich vergist. Ik heb bv. reeds in 1978, op grond van wat ik gelezen had bij Von Balthasar, in het blad van onze faculteit het exclusief mannelijk priesterschap verdedigd. Wanneer ik mij dan in 1994 bij het verschijnen van OS in tegenstelling tot de overgrote meerderheid van mijn collega's achter de paus heb geschaard, heb ik dat gedaan op grond van een innerlijke overtuiging die ik reeds lang bezat! Dat ik de modernistische toer zou opgaan is helemaal niet juist. Modernisme is een klakkeloze aanpassing aan de tijdsgeest. Ik daarentegen beoordeel die moderne tijdsgeest in het licht van Schrift en Traditie, maar wil wel zoveel mogelijk tegemoet komen aan de huidige tijd, zoals het concilie in GS bepleit.]
 
Te lang heeft men 'binnen' de Kerk kunnen volhouden dat men te goeder trouw handelde. Nu blijkt overduidelijk dat honderden priesters, alleen al in Vlaanderen, te kwader trouw zijn.

Een bepaalde generatie wil per se protestant worden. Dat kunnen ze, maar dan wel buiten de Kerk.

Dat ze de echte gelovigen met rust laten!
 
[Iets dergelijks heeft Sus Verleyen ook al gezegd in Want buiten is het koud en ik ben het daar mee eens.]

Het is een kwestie van vertrouwen.

In een tijd waar er 'binnen' de Kerk een tweede reformatie woedt en 'buiten' de Kerk een tweede Franse Revolutie, wordt het steeds duidelijker dat vele priesters niet meer te vertrouwen zijn!

11 december 2011 13:38